Hoxe antes de sair da casa me chama a atención os ruidos dunha máquina de cortar o céspede, e o meu pensamento se vai a pensar no veciño, pero o me asombro non ten límites, igual que o faríades vos o descubrir que non se trataba do veciño, senón que eran os operarios do concello que están a cortala herba dos xardins.
Por un intre me poño a pensar que sería casualidade que nun artigo anterior nos referimos a mesma ou que xa lle tocaba, e decir, que por a sua lonxitude xa non se podían observar as bancadas nas que por certo eu non me sentaría, pero que impedían a sua visión. O resultado foi que xa temos os cañotos cortados, si digo cañotos e non herba, porque de tanto crecer agora o cortala, quedan uns cañotos nos que nin me atrevo a pisar calzado, ¿será unha estratexia do concello para preserválos xardíns?. É igual se foi casulidade ou non, o caso e que xa podemos ver as bancadas. Graciñas.
Por un intre me poño a pensar que sería casualidade que nun artigo anterior nos referimos a mesma ou que xa lle tocaba, e decir, que por a sua lonxitude xa non se podían observar as bancadas nas que por certo eu non me sentaría, pero que impedían a sua visión. O resultado foi que xa temos os cañotos cortados, si digo cañotos e non herba, porque de tanto crecer agora o cortala, quedan uns cañotos nos que nin me atrevo a pisar calzado, ¿será unha estratexia do concello para preserválos xardíns?. É igual se foi casulidade ou non, o caso e que xa podemos ver as bancadas. Graciñas.
0 comentarios:
Publicar un comentario